O yaşlarda sadece gönlü açılmış olmalı insanın aslında.
Gençliğin baharında gelecek kaygısıyla yanıp tutuşmamak lazım.
Ama ne mümkün tabi. Her sene daha kanlı oluyor üniversite savaşı.
Hayatta ne olmak, ne yapmak istediğini bilmeden, daha aklın eksikken kendine bir meslek seçiyorsun. Ne zamanki okul bitiyor, bir kaç sene mesleğini yapıyor insan, bir bakıyor ki hayatın hiç hayal etmediği, hiç de istemediği bir yerlerinde.
Onun için 18 yaşa çok anlam yükleniyor. Hayatta aslında ne isteniyor, ne istenmiyor ancak 30lara merdiven dayayınca anlaşılıyor.
Çünkü 18lerde o aralar hangi meslek gözdeyse, etraftan o meslek için aynı lafları duyuyorsun: Mesleği bilmem ne olanların önü çok açık.
Aslında şanslı olanların dışında kimsenin önü açık falan değil.
Kendine göre harika bir yere kapak atanlar, ve gerçekten severek işini yapanlar, sevdiği işten iyi de para kazananlar o kadar azki.
Ama son senelerdeki üniversite sınavı şampiyonlarından gördüğümüz kadarıyla zamane 18liklerin de gözleri açılmış, hem de ne açılmak.
Şampiyonların hepsi zaten hali hazırda güzel okullara kapağı atmışlar bile. Zaten o kadar dahiler ki, istedikleri mesleği de seçmiştir onlar kesin. Bizim aklımız yetmedi.
Üstelik bu şampiyonların çoğu, daha önceki sınavlarda da derece yapmışlar ama birinci olamamayı kendilerine yedirememişler. Bir de dersanelerinin kendilerine verdikleri hediyelerden tatmin olmamışlar.
Katmerli şampiyonlarla ilgili haberlerleri düşününce bu sene sınava girenler adına sinir oldum. Ama kendi adıma da acıdım.
Belki aile baskısıyla, belki de doğuştan gelen lüzumsuz derecede bir hırsla böyle davranıyorlar gibi hissettim.
Gerçekten zekiler, buna kuşku yok. Ama bu hırs dalgası içerisinde gerçekten ileriye dönük olarak gerçekten istedikleri yöne mi gidiyorlar, bu şüpheli.
Evet güzel okullarda okuyacaklar, deha budalası firmalar bunları havada kapacak, acayip paralara acayip yerlerde çalışacaklar. Yolları açık olsun. Kafası fenle matematiğe basıyor diye mühendis olmuş, okulda çok başarılıyım, bana mühendislik yakışır diye kendine gereksiz ve çok anlamsız yere gaz vermiş, ama şimdi başka şansı olsa başka işler yapmayı seçecek biri olarak söylüyorum, umarım hayatımın mesleği dedikleri bir meslek olur seçtikleri. Sonra insanın canı sıkılıyor.
Posts
