En son aşk yazısıyla bırakmışım. Bıraktığım yerden başlayayım dedim ama sanırım başlayamıyacağım:(
Çünkü etrafımda aşk diye bir duygu göremiyorum ne yazık ki... Kimi aşk aşk diye yırtınır, secretler yapar, aşk için herşeye hazırdır, razıdır.
Ama ne gelen vardır ne giden... gelenlerde insanı insandan uzaklaştıracak kadar gıcıktır, sinirdir.
Ne yapsın şimdi böyle aşk aşk diye yanıp tutuşanlar. Benim bir yakınım var çocuk kafasına uygun birini bulsa onu yaşatacak ama nerdeee gelen kızları elimde olsa ben bir kaşık suda boğarım o kadar yani...
İnsanlar kesinlikle iki yüzlü ve de bu insanları kadın olsun, erkek olsun çözmek artık mümkün değil bi tek onu anlamışım.. bu da bir şey:pp
Aşk yaşadığını sanıp da aşkı hiç bilmeyenlere ne demeli, körler kör olduklarını bilmezlermiş o hesap.
Adam aşık olup yada sanıp evlenmiş genç yaşta, şimdi ikinci çocuk falan olunca bunalımda, ben bunları hep dizi konusu sanırdım da, amann diziler yanıbaşımızdaymış da haberimiz yokmuş valla...
Kadın evli o da çocuklu, kocasıyla sorunları var.. ikisini de tanıyorum ayrı ayrı ... Gel gör ki bunlar herkesin gözü önünde işi pişirmişler şaka gibi...
Şimdi bu durumlarını etraflarındaki insanlar biliyor, tabii ki aileleri dışında... elbette onların hiç bir şey umurlarında değil, bebekleri büyütmeye çalışan büyük bir ihtimalle kendini unutmuş genç anne evde delire dursun, üstelik parasız bu zibidi,
şimdi elinde bebeğinin arabasıyla zırt pırt adamı rahat bırakmayan bakımlı güzel kadının kendisine ve kendini de ona aşık sanıyor:(
Çünkü onu şimdilik hep sokaktaki haliyle biliyor
ha ha ne yazık ki:((
Bunlar kendileriyle birlikte, aileleriyle minicik bebeklerini sürükledikleri bu uçurumun farkına vardıkları zaman çok geç olmayacak mı?
Ailelerine yaptıkları bu samimiyetsizliğin çıkacak faturasının vebali bebeklere yazık değil mi?...
Şimdi buna aşk dersek ; gerçek aşka, gerçek sevgiye çook haksızlık etmiş olmaz mıyız?
Posts
