KAYBETTİĞİNİ YENİDEN BULMA MODASI:(

Sevdiğin şeyin değerini kaybedince anlar insan. Bunu yeni öğrenmedim. Çok defa tecrübe ettim, her zaman bu lafın doğruluğunu onayladım. Hatta kıymetini sonuna kadar bildiğim durumlarda bile, demek o kadarı bile yetmiyormuş. Bu aralar aniden boşanıp, tekrar evlenmek acayip moda. Ayrıldıktan sonra tekrar barışmaya kadar iki tarafın da geçirdiği zamanın ne kadar zor geçtiğini tahmin etmek hiç zor değil. Önce ani bir rahatlama. Tıkanan düşünce damarlarınızın aniden açıldığı hissi. Üzerinden 10 ton yük kalkmış gibi. Çapkınlıklar dört nala. Geride bırakılan kişiden mümkün olduğunca uzağa. Ama en rahat an kısa sürer tabi. Biz ne yaptık da bu kadar çabuk karar verdik diye hayıflanma evresi başlar sonra da. Yine de en doğru kararı verdiğini düşünüp, en hayırlısı buymuş diye kendi kendini avutma. En sondan bir önceki evre, en acı vereni. Özlemek. Hem de deli gibi. Her izlediğin şeyde, her yediğin lokmada, her gittiğin yerde onu düşünmek. Düşünce damarlarının pişmanlıkla ve özlemle tekrar tıkanması. Dolayısıyla ne izlediğinden, ne yediğinden, ne de gezdiğinden bir şey anlamamak. Ama geri dönüş umudu hala yok tabi. Ne de olsa Allah hepimize gurur diye bir duygu vermiş. Eminim bu duyguyu bahşederken asıl amacı böyle durumlarda sonuna kadar kullanılması değildi de neyse. En son evre ise söz konusu olan yıkılmaz sandığımız gururun buharlaşıp uçması.Tekrar nasıl barışırım diye planlar kurmaya başlamak. Onu görmek ümidiyle olabileceği yerlere gitmek, sağdan soldan haber almaya çalışmak. Onun da kötü olduğunu duyup azıcık sevinirken, o da kendini kötü hissediyor diye daha da çok üzülmek.Kaçınılmaz olarak bu işin sonu barışmayla sonuçlanıyor. İki tarafın da birbirini çok fazla sevmesi, hala gözlerinde birbirlerini görüyor olmaları durumunda tabii. Hiçbir şey olmamış, o korkunç zamanlar hiç yaşanmamış gibi... Uykudan uyanılmış, kötü bir rüyaymış sadece. Aynen kalınan yerden devam. Tek bir farkla. Karışık düşüncelerle tıkanan damarlar açılmış, yaşananlardan ve hatalı hareketlerden ders alınmış. Böyle kaybetmişken tekrar bulmanın mutluluğu da hiçbir şeye benzemez, tekrar kaybetmemek için ona sımsıkı sarılmalı.