BİR UZAY MASALI

Bir varmış bir yokmuş... Buralardan binlerce ışık yılı uzakta, evrenin uzak bir köşesindeki bir galakside bir tane gezegen varmış. Hoş aslında sadece bir tane gezegen yokmuş ama nedense bizimki kendini bir tane zannedermiş.
Bu gezegenin de sonuçta bir önündeki ya da bir arkasındakilerden bir farkı yokmuş da, o öyle düşünmezmiş.
Kendisini galaksinin yıldızı zannedermiş. Hatta biraz ileri gitmiş, kendi uyduları dışında diğer bütün gezegenlerin de kendi etrafında döndüğüne inanırmış. Tamam şimdi kendisine de haksızlık etmeyelim, aslında fena da sayılmazmış; üzerinde bir sürü doğal güzellik barındırmasıyla komşu galaksilerden gelen zuzaylıların tatil için bir numaralı tercihi oluyormuş.
O galakside yörüngesinde usul usul hareket eden diğer gezegenler de güzellermiş tabi de bizimkinde şeytan tüyü olduğundan acayip ilgi çekiyormuş. Bunu da belirtmeden geçmeyelim, haksızlık etmeyelim kendisine. Ama tekel psikolojisine girdiği için iyice ne oldum delisi olmuş çıkmış. Bir güneşli bir yağmurlu, bir sıcak bir soğuk dengesiz havalarıyla, pahalı fiyatlarıyla turistlere kök söktürmeye başlamış.
Neyse efendim, dediğim gibi bizimki şeytan tüyünün de vermiş olduğu bir hafiflik etkisiyle salınırken turistler uyanmaya başlamış. Yahu demişler biz deli miyiz, tamam güzel gezegen hoş gezegen de, ne canım bu havalar çalımlar, paramızla sefil oluyoruz. Daha az güzelini buluruz da kafamız rahat eder demişler.
Bizim gezegen bunları önce pek ciddiye almamış, onlar bensiz yapamaz, başka gezegene yar pardon turist olmazlar diye kendini avutuyormuş ama heyhat ne kadar büyük bir yanılgı içindeymiş. Üstelik yılların geçtiğini, dengesiz havalarıyla kendi doğal güzelliklerine zarar verdiğinin hiç mi hiç farkında değilmiş.
Günler geçtikçe bakmış ilgi gördüğü zuzaylı sayısında büyük bir düşüş var, kimse gelip gitmiyor. Sonra anlamış ki gerçekten de bazı sabit uyduları ( eh her gezegenin bir kör uydusu bulunur tabi) dışında etrafında dönen de yok. İşte o anda uyanmış uyuduğu derin uykudan, o kadar da vazgeçilmez olmadığı gerçeğiyle yüzyüze gelmiş. Üzülmüş hayıflanmış ama kimselere belli etmemiş, kendi çapında kör uydularıyla kendi ekseni etrafında dönmeye devam etmiş. Diğer zuzaylılar da belki biraz daha az güzel, ama huzurlu tatiller yapmaya başlamışlar. Bu masal da burada bitmiş, gökten üç elma düşmüş biri sizin, biri zuzaylıların biri de gezegenin kafasına:)