Annem kendini blog çalışmalarına verdi bu aralar.Yakın zamana kadar bilgisayar bile kullanamayan kadın, birden bilgisayar kurdu oldu çıktı başımıza. Bir de lap top almıştı kendine. Kafasına göre takılıyor artık. Bana mail atıyor, çeşitli resimler gönderiyor. Beni cesaretlendirip bunca yıldır yazmam konusunda beni teşvik eden anne sultan, şimdi de kendi yazılarını yazıyor. Blog sayfasında kendini tanıttığı bölümde bir şey yazmış, ilk okuduğumda vay be anne dedim, sende de ne cevherler varmış. Bu kadın işini biliyorrr:) Başarısını takdir etmek için bu yazıyı yazıyorum çünkü, kendi kendine yaptı herşeyi. Benden , kardeşimden yardım istedi, yardım etmedik ne yalan söyleyeyim.Vakit ayırmadık. Devlet kapısı gibiydik. Bugün git yarın gel. Dur şimdi işim var, anlatamam. En sonunda sizden gelecek fayda Allah’tan gelsin dedi ve kolları sıvadı. Evet belki bilgisayar hakimiyeti çok değil, ama ne yapıp edip yazı eklemeyi, yazılarla resimleri birleştirmeyi başarıyor. Yaptığı seyahatlerden resimler koyuyor, gezinin hikayelerini esprili bir dille anlatıyor. Yazdığı konuyla ilintilendirilebilecek resimler buluyor internetten. Bir sürü başka bloggerdan tebrik mesajları alıyor.Ve de kendine güveni her geçen gün artıyor. Her gün yeni bir şey keşfediyor çünkü. Yaptıkça hoşuna gidiyor, daha iyisini becerebileceğini adı gibi biliyor. Bence gayet güzel bir blog’ u oldu. Blogger kapandığı zaman blogunu bile yedeklemiş. Her gün de kattığı yeniliklerle, daha da güzel olacak. Yürü annecim, kim tutar seni:)
Posts
