Bu ara insan psikolojisine dair bir kaç tane yazıya rastladım internette. Bazı psikiyatristler tarafından yapılan kimi açıklamalar bunlar. Örneğin bir tanesi baharın ruh sağlığı için riskli bir mevsim olduğu hakkındaydı. İlgili psikiyatrist, bahar aylarında en sık rastlanan ruhsal sorunlardan birinin , “iki uçlu duygu-durum bozukluğu” olduğunun altını çizmiş ve aşırı neşe, para harcama eğilimi, abartılı giyinme, sürekli konuşma gibi davranışların aslında bir ruh hastalığının habercisi olduğundan bahsetmiş. Evet, her şeyin aşırısı elbette kimi hastalıkların habercisi olabilir ancak bu gibi davranışları hangimiz yapmıyoruz ki! O zaman hepimiz ruh hastasıyız. Bahar geldi bahar. İnsan coşmaz mı, çok neşelenmez mi, deli gibi alışveriş yapmaz mı, yüzünde sürekli güller açmaz mı? Yani bu işin adı iki uçlu duygu durum bozukluğu ise evet, bir çoğumuzun iki ucundaki duyguların durumunda bir bozukluk var demektir. Bütün kış 2-3 haftada bir dizimize kadar karlara battıktan, kat kat lahana gibi giyindikten, o soğuklarda iliğimiz kemiğimiz donduktan ve o kapkara bulutları günlerce izlemek zorunda kalıp iki yudum güneş hasretiyle yanıp tutuştuktan sonra, baharın etkisi elbette biraz fazla olacaktır yani. Masmavi gökyüzüyle ışıl ışıl bir gün, püfür püfür bir rüzgar esiyor, üstümüzdeki kalın giyecekleri bir kenara atmışız daha ne istenir ki? Belki yeni sezondan biraz yeni giyecek istenir, havalar güzelleştiği için daha fazla gezip dolaşılmak istenir. Böylece de para harcarken ipin ucu biraz kaçabilir. İnsanın morali düzelir, daha pozitif olur, etrafla iletişim artmaya başlar. Sürekli konuşmak, gülmek, eğlenmek ister insan. Yani bu neşeli, mutlu, pozitif ruh hali hastalıksa herkesi biraz hasta olmaya davet ediyorum. Gülünsün, eğlenilsin, elden geldiğince ufak tefek de olsa alışveriş yapılsın, gezilsin, tozulsun… Hastalık böyle bir hastalıksa iyileşmeye ne gerek var...
Posts
